თამუნა მუსერიძის პოდკასტი „ვეძებ“ მორიგ მძიმე და ემოციურ ისტორიას გვიზიარებს. ამჯერად გადაცემის სტუმარი ნინო წყალობაძეა, გოგონა, რომელმაც წლების განმავლობაში არ იცოდა საკუთარი წარმომავლობა, საბოლოოდ კი აღმოაჩინა, რომ მას არა მხოლოდ ბიოლოგიური და, არამედ საკმაოდ ტრაგიკული საოჯახო ისტორია აქვს, სადაც კითხვები ჯერ კიდევ პასუხგაუცემელია.
ნინოს ისტორია ჰგავს დეტექტიურ დრამას, სადაც არის თვითმკვლელობა, გაშვილება, სიცრუე და მამა, რომელმაც საკუთარი შვილები ორჯერ მიატოვა.
“ზვავის დროს დაღუპული მშობლები“ – ტყუილი, რომლითაც ნინო გაიზარდა
როგორც ნინო იხსენებს, პირველად გაშვილების შესახებ ამბავი ამყვანმა დედამ ხუთი წლის ასაკში უთხრა. პატარა ბავშვმა ეს ყველაფერი ზღაპრად მიიღო.
“პატარა ვიყავი, ამას აღვიქვამდი როგორც ზღაპარს იმ პერიოდში. მახსოვს ის ფაქტები, რომ ძალიან ხშირად ვეუბნებოდი – კიდევ მომიყევი, კიდევ მომიყევი… მიყვებოდა ასე, რომ ორივე მშობელი დაიღუპა ზვავის დროს და დავრჩი მარტო, ბებიამ ვერ გამზარდა და მოუწია გაშვილება. ეს იყო სულ მთელი ისტორია, რომელიც ალბათ დავიჯერე… და მინდოდა ალბათ, ასე ყოფილიყო.
მიშვილეს, ორი წლის ასაკში, ეს კი მითხრეს, მაგრამ საიდან, როგორ, რანაირად – არა. სამომავლოდ მერე ალბათ იფიქრეს კიდეც და შიში გაუჩნდათ იმის, რომ არ წავსულიყავი სადმე… ამისთვის საჭირო იყო, რომ არაფერი აღარ ეთქვათ. სულ მაინტერესებდა, მაგრამ კითხვა ჩემი მხრიდან არასოდეს დამისვამს, რომ ვინ ვარ, საიდან ვარ და რატომ მოვხვდი აქ. არაფერი არ ვიცოდი. ჩემი მთელი ბავშვობა ვფიქრობდი იმაზე, რომ მცოდნოდა ვინ ვიყავი. ეს ძალიან რთული იყო“.
